سوم دبیرستان که بودم، یکی از اساتید حوزه علمیه، در مدرسه ی ما تدریس می کرد. قبل از شروع امتحانات پایان ترم، یعنی اون وقتی که دیگه همه ی کتابای درسیمون تموم شده بود و آخرین دیدار ما با معلم هایمان بود، برامون از حوزه ی علمیه گفت:

«شما همه، دخترای خوب من هستید، امیدوارم بعد از گرفتن دیپلم، هر کجا ادامه تحصیل می دهید، موفق باشید. شاید بعضی از شما، تصمیم گرفته اید به دانشگاه بروید. دانشگاه هم خوب است ولی من قصد دارم کمی در مورد امام زمان (عج) و حوزه علمیه برای شما بگویم…»

اين معلم، زبانزد همه بود و خيلي شيرين بيان…

ایشون سال های قبل هم معلم من و خیلی از بچه های دیگه بوده و هر کسی ایشون رو می دید، جذبشون می شد، چه برسد به اینکه پای صحبت های ایشون بشینه….

یک طلبه ی واقعی بود؛ خوشرو، خوش برخورد و همیشه لبخند بر لب داشت. چهره ی مهربون او، اخلاق خوب او، لبخندهای خواهرانه و مادرانه ی او، خیلی از بچه ها رو علاقه مند و در نهایت جذب به حوزه ی علمیه کرد.

به نظر شما، جذب حوزه ی علمیه بالا رفته است؟
اگر جواب شما منفی است، علت آن را چه می دانید؟